8 juli 2014

Gisteravond gezellig afgesloten met veel droge grappen met Robin op onze kamer. Om precies acht uur ging onze wekker! Robin stond op, ik bleef liggen, dat is onze verdeling. Om precies half negen wekte ze me, dit beviel me wel goed eigenlijk, haha.

Om kwart voor negen begon de ochtendgymastiek, en ja, ook wij moesten meedoen. Wat waren we stijf in vergelijking met al die jonge kindjes! Lekker ontbijten met een omelet. Mihai zat naast me, wat is dat een grappenmaker zeg, toen hij een kaasje van mijn bord naar zijn bord ging verplaatsen viel het kaasje per ongeluk in zijn citroenthee. Nee, daar maakte Mihai geen probleem van, ‘Dan drink ik toch lekker thee met een kaassmaak’, zei hij.

Toen gingen we naar een manege. Allemaal gingen we een paardrijtocht maken van een half uurtje. Ik liep naast Florentina en ze vertelde me dat ze het toch wel spannend vond. Er werden grote paarden naar buiten gehaald maar ook twee pony’s en toen de pony’s voor de kleine Elena en Ionela bleken te zijn, werd Florentina nog zenuwachtiger. Uiteindelijk was het een rustgevend tochtje en ook Florentina genoot ervan.

Met David (10 jaar) heb ik op de manege ook nog een diep gesprek gehad, veel verteld over Nederland en hoe daar alles geregeld is. Hij was van mening dat er dan maar veel mensen uit Roemenië naar Nederland moesten verhuizen, omdat daar veel meer banen zijn, wat een slim jochie is het toch!

‘s Middags aten we kippensoep en pilaf (soort risotto), het was heerlijk. Om drie uur gingen de kindjes even rusten op bed en voor ons begon het harde werk. Lieke en ik liepen naar een winkeltje om nog wat waterballonnen te gaan kopen, onderweg waren we erg geschrokken. Er zaten twee meisjes van ongeveer 8 en 10 jaar in een vies riviertje hun kleren te wassen. Ze hadden een krakkemikkig bruggetje gemaakt om over de rivier naar hun verblijfplaats te gaan, wat een soort houten krotje was met heel veel troep eromheen. Lieke en ik konden het niet laten om wat fruit voor de kinderen mee te brengen, dus toen we dat een paar minuutjes daarna hadden gehaald en aan hen gaven waren ze zo dankbaar. Meteen renden ze naar hun moeder om onze boodschappentas met appels, bananen en tomaten trots te laten zien. Moeilijk moment om hen dan daar achter te laten en zelf terug naar het kamp te gaan, wetende dat zij in een houten huisje slapen, terwijl het flink afkoelt hier in de nacht…

Het watergevecht was een topidee, ze vonden het al leuk om een bikini en badpak aan te mogen. Daarna gingen we de ‘minute-to-win-it’-game spelen, een doordraaisysteem van acht verschillende spelletjes. Ieder team had een Nederlandse én Roemeense leider. De kindjes waren lekker uitgeput, dus waren ze stil bij het avondeten. De gekookte aardappels met geitenkaas gingen er bij iedereen goed in en het diner werd afgesloten met donuts als dessert, heerlijk!

Om half negen ‘s avonds ging ons team een animatiedans leren aan de kinderen. Vooral de meisjes waren erg leergierig!

Aan het einde van de dag hadden we een intensief gesprek waarbij Ruud serieuze informatie probeerde over te brengen, terwijl Herman behoefte had aan ‘diepzinnige’ gedachtes. Dit had een lollig gesprek met veel lachpauzes als gevolg.

De quote van de dag:

Nika tijdens het schrijven van dit verhaal: ‘Hoe schrijf je bakpak eigenlijk?

Groetjes,
Nika